ميرحسين موسويروزی تو خواهی آمـــد

از کوچـــه هــای باران

تا از دلــم بشــــــویی

غـــــــم های روزگاران 

تو روح ســـبز گلـــــزار

گل شـــاداب بی خــار

مـــــــرا از پا فکــــــنده

شکستن های بسـیار

 تو یاس نو دمیـــــــــده

من گلــــبرگ تکـــــیده

روزی آیی کــــــــــنارم

که عشق از دل رمیده

 ***

روزی تو خواهی آمــد

از کوی مهـــــــــربانی

اما ز من نبیــــــــــنی

دیگر به جا نشـــــانی